Κι ενώ είναι Χριστούγεννα κι όλοι χαίρονται για την «γέννηση», υπάρχουν και κάποιοι που ετοιμάζονται για το μεγάλο τους «ταξίδι». Ξαφνικά πριν λίγες μέρες, σήκωσα το τηλέφωνο και ερωτήθηκα αν μπορούσα να παρακολουθήσω θεραπευτικά έναν κύριο 90 ετών. Εντυπωσιάστηκα!!! Είναι η δεύτερη φορά στην ζωή μου, που έρχομαι τόσο κοντά στην τρίτη ηλικία. Η πρώτη ήταν στο ψύχο-γηριατρικό τμήμα της Ψυχιατρικής κλινικής όπου εργαζόμουν παλαιότερα, παρακολουθώντας τις ομάδες νοσηλευομένων άνω των 75 ετών.
Η επαφή με τους απόμαχους εργασιακά και διόλου συναισθηματικά αυτούς ανθρώπους, εκτός από την συγκίνηση που προκαλεί το πάθος τους για επικοινωνία, δηλαδή για ζωή, μεγαλύτερο θαυμασμό προκαλεί η ανάγκη τους για κοινωνικότητα και το υποβόσκον άγχος τους για το άγνωστο. Ακόμα πιο συγκλονιστικό είναι όταν τολμούν να κάνουν την αυτοκριτική τους… Πόσο δύσκολο είναι να κοιτάς πίσω, αναγνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει αρκετός χρόνος μπροστά για αλλαγές και αναδομήσεις… πόσο μάλλον όταν αναφέρεσαι σε σχέσεις με άτομα που δεν ζουν πια. Πώς θα τις βελτιώσεις; Πώς θα τις εξελίξεις; Πώς θα τις ανοίξεις; … Κι όμως, βρίσκουν το θάρρος και τις συζητούν… βρίσκουν την δύναμη να τις αξιολογήσουν δακρύζοντας και αναστενάζοντας!
Ακόμα πιο αξιοθαύμαστο είναι ότι επιλέγουν να εμπιστευτούν και να μοιράσουν την σοφία της ζωής τους με κάποιον αρκετά νεότερο… Ανοίγουν σιγά σιγά, λοιπόν, το σεντούκι της ψυχής τους κι αναλύουν με κάθε λεπτομέρεια κάθε χαρά, θλίψη, ανάμνηση και εμπειρία… κι αναμοχλεύοντας όλο και πιο πολλά θυμούνται κι όλο και πιο πολλά θρηνούν, για όλο και πιο πολλά αναγνωρίζουν και αισθάνονται ανακούφιση που έζησαν τόσα μα τόσα πολλά… Ε, λοιπόν, αυτό είναι για μένα το καλύτερο δώρο μου!!!
Ευχαριστώ 2017 για την σπουδαία εμπειρία και σας συνιστώ ανεπιφύλακτα την επαφή με την τρίτη ηλικία. Μην τους φοβάστε… έχουν υπάρξει σαν κι εσάς, και σας διαβάζουν πριν καν προλάβετε να τους κοιτάξετε…
Το γήρασμα του σώματος και της μορφής μου
είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.
Δεν έχω εγκαρτέρησι καμιά.
Εις σε προστρέχω Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάπως ξέρεις από φάρμακα·
νάρκης του άλγους δοκιμές, εν Φαντασία και Λόγω.
Είναι πληγή από φρικτό μαχαίρι.-
Τα φάρμακα σου φέρε Τέχνη της Ποιήσεως,
που κάμνουνε – για λίγο – να μη νοιώθεται η πληγή.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
