Φέρετρο ή νυφικό; Ζωντανή μέσα στο φέρετρο ή πεθαμένη μέσα στο νυφικό;
Ασυναγώνιστος και αντισυμβατικός ο Federico Garcia Lorca και πόσοι δεν τόλμησαν να αναλύσουν και να αναπαράγουν τα έργα του. Και να που βρίσκομαι μπροστά σε μια σε μια flamenco version του σπιτού της Bernarda Alba και κάθομαι στο πρώτο σκαλί και μοιράζομαι την σκηνή με τους χορευτές-ηθοποιούς.
Τακούνι και αναταραχή, τακούνι και δόνηση. Παλαμάκια και μαρκαρίσματα, χτυπήματα και αυτομαστίγωμα. Πόνος και φόβος που αναμιγνύονται σε ένα κοκτέιλ καταπιεσμένης λίμπιντο, νεύρωσης και τυραννίας.
Ο Σταύρος Λίτινας και οι Κυρίες του στο θεάτρο Arroyo, βάζουν φωτιά στο ξερολάγγαδο με τις περιστροφές, την εκφραστικότητα και το πάθος!
Χαλινάρια αλόγου και golpe (κλωτσιές αντανακλαστικές), καμπάνες και planta (συρτά πόδια να ακούγονται τα καρφιά στην μύτη του παπουτσιού). Και ο χτύπος του μπαστουνιού που κόβει την ανάσα των θεατών και μετά των ηθοποιών.
Χωρίς λόγια, μόνο σώματα που πάλλονται και στροβιλίζονται από τον εγκλεισμό και τις ορμές. Μια συγκινητική παράσταση και τόσο μα τόσο επίκαιρη. Επιβλητικές οι ερμηνείες όλων επί σκηνής, καθώς αναρωτιέμαι πόσες λέξεις ή κραυγές θα έβγαζαν τα σώματα και ευτυχώς που τις κάλυπτε ο ήχος του tacon(τα τακούνια που πάλονταν σαν φωνητικές χορδές εν ώρα οργασμού).
Λίγα λόγια για το έργο
Η Bernarda Alba, μετά το θάνατο του 2ου συζύγου της, σε ένδειξη πένθους, επιβάλλει 8ετή εγκλεισμό στις 5 θυγατέρες της. Η Angustias, η μεγαλύτερη κόρη της, από τον πρώτο της γάμο, έχοντας κληρονομήσει τον πατέρα της προσελκύει το ενδιαφέρον του νεαρού μνηστήρα Pepe Romano, με τον οποίο όλες οι κόρες είναι ερωτευμένες. Η μικρότερη κόρη της, η Adela, αρνούμενη να υποταχθεί στη νέα τάξη πραγμάτων, συνάπτει ερωτική σχέση μαζί του με ολέθριο τέλος που οδηγεί στη διατήρηση του πένθους στο σπίτι.
Ο Σταύρος Λίτινας σπούδασε αρχιτεκτονική στο Ε.Μ.Π. Ασχολείται με το flamenco από το 1991 παράλληλα με την αρχιτεκτονική. Έχει μαθητεύσει δίπλα σε σπουδαίους χορευτές και χορογράφους όπως: La Tati, Maria Magdalena, Joaquin Ruiz, Manolo Marin, Javier La Torre, La Chiqui, Torombo, Antonio Canales, Alejandro Granados, Pilar Ortega, Antonio Pipa, Mercedes Ruiz, Manuel Betanzos, Eva Yerbabuena κ.ά. Το 1992 ίδρυσε το «ARROYO», την πρώτη σχολή flamenco της Αθήνας. Είναι παραγωγός και χορογράφος της ομάδας «ARROYO» υπογράφοντας παράλληλα σημαντικές παραστάσεις ως σύμβουλος κίνησης αλλά και ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος.
Δημοσιεύτηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2022 στον ιστότοπο pastafloramag.gr
